دیوار کشی زمین شیب دار

برای جلوگیری از شیب دار شدن بستر، پی یا عمق بیش از حد گود برداری در انتهای بالایی، لازم است فونداسیون پلکانی در زمینی با شیب قابل توجهی ایجاد شود . فونداسیون در زمین شیبدار با بریدن قسمتی از ترانشه پی به صورت پلکانی حاصل می شود.

پله ها ترجیحاً نباید بیشتر از عمق بستر بتنی باشد و هر پله باید مضربی از عمق یک آجر باشد تا با سطوح آجری مطابقت داشته باشد. دور بتن در هر مرحله هرگز نباید کمتر از ضخامت عمودی بتن باشد.
در برخی موارد، کف پایه دیوارهای مختلف یک سازه ممکن است در سطوح مختلف باشد. محدودیت های زیربرای تعیین عمق پایه در چنین شرایطی ضروری است:

1- فاصله بین لبه پایینی پایه تا سطح شیبدار نباید کمتر از 1 متر برای خاک و 60 سانتی متر برای سنگ باشد.
2- در خاکهای رسی، خط کشیده شده بین لبه مجاور پایینی پایه بالایی و لبه مجاور بالایی پایه پایینی نباید شیب تندتر از (2:1 (یعنی دو افقی: یکی عمودی داشته باشد.
3- در خاک های دانه ای، خط کشیده شده بین لبه های مجاور پایینی پایه های مجاور نباید شیب تندتر (2:1) داشته باشد یعنیدو افقی: یکی عمودی.

4- در هنگام دیوارکشی بر روی زمین های شیبدار، پی های پرکننده نوار و ترانشه باید به سطح باربری مناسب برده شود و پله ها باید به طور مناسب شکل گرفته شوند.

5- زمین های شیب دار ممکن است به پایه های پلکانی نیاز داشته باشند. در جایی که پایه ها پله می شوند، ارتفاع پله نباید از ضخامت پی تجاوز کند، مگر اینکه بخشی از فونداسیونی باشد که توسط مهندس مطابق با الزام فنی R5 طراحی شده است.

سازه های نگهدارنده خاک، مانند دیوارهای  گرانشی و دیافراگمی را می توان به طور موثر برای تثبیت شیب های کم عمق و ناپایدار استفاده کرد. کار حاضر بر ارزیابی فشار غیرفعال خاک متمرکز است که می‌تواند توسط سازه‌های نگهدارنده غیرفعال و فعال که برای اهداف تثبیت شیب استفاده می‌شوند، بسیج شود.

سازه‌های غیرفعال آن‌هایی هستند که برای حرکت آزادند و تعادل خود را در برابر فشار خاک پیدا می‌کنند، و سازه‌های فعال که مجهز به لنگرهای زمینی از پیش تنیده هستند که منجر به حرکت رو به بالا در برابر خاک شیب ‌دار ناپایدار می‌شوند.

تحلیل های عددی انجام شده با کد اجزای محدود و مقایسه انجام شده با راه حل های نظری موجود نشان می دهد که در مورد سازه های نگهدارنده غیرفعال، حداکثر فشار افقی خاک که می تواند توسط لایه خاک ناپایدار بر روی سازه نگهدارنده اعمال شود مستقل از اصطکاک خاک-دیوار است و با مقدار غیرفعال رانکین منطبق است.

با این حال، در مورد سازه های نگهدارنده فعال، فشار غیرفعال خاک ممکن است بسیار بیشتر از مقدار رانکین باشد و باید همانطور که توسط یوروکد 7 (طراحی ژئوتکنیکی) پیشنهاد شده است، ارزیابی شود.

با این حال، چنین فشار بالای خاک تنها برای تعیین اندازه سازه نگهدارنده معنی دار است، زیرا (فقط در سربالایی از ناحیه تنش که توسط اصطکاک خاک-دیوار و لنگر زمین آشفته شده است) حالت تنش در گسیختگی با نظریه رانکین در مورد منطبق است.

سازه های نگهدارنده فعال نیز. بنابراین، حتی در مورد سازه های نگهدارنده لنگر، حداکثر فشار خاک که می تواند برای تثبیت شیب مورد استفاده قرار گیرد با مقدار رانکین مطابقت دارد. این نتایج پیامدهای مهمی برای ابعاد سازه های نگهدارنده خاک برای اهداف تثبیت شیب دارد. یک کاربرد عملی برای تثبیت شیب در بخش پایانی مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

ظرافت ها و تفاوت های ظریف نحوه دیوار کشی زمین شیب دار

 زمین و شستشوی خاک حاصلخیز در فرآیند ذوب برف و بارندگی است. این مملو از عواقب ناخوشایند است نه تنها برای طرح، بلکه برای سازه های واقع در آنجا. برای جلوگیری از همه اینها، می توانید از دیوار به اصطلاح حائل استفاده کنید – مانعی که می تواند حرکات خاک را مهار کند، حتی اگر ساخت و ساز شما در یک شیب واقع شده باشد. بیایید روند نحوه ساخت دیوار حائل در یک شیب را بررسی کنیم.

نحوه چیدمان و نحوه عملکرد در دیوار کشی زمین شیب دار

چنین ساختاری فقط یک مانع ضخیم است که پایه آن در عمق خاک است. این یک تراس مصنوعی یا آبشار پله ای از آنها است که هر عنصر آن قسمت خاصی از خاک را در خود جای می دهد. این مانع می تواند از مواد مختلفی ساخته شود. در واقع هر چیزی که بتواند خاک را محکم نگه دارد ممکن است در اینجا مناسب باشد. این فناوری دارای تعدادی مواد خوب است که بهترین جنبه های خود را نشان داده اند.

دیوار حائل بسیار ساده عمل می کند. تنها شرط کار باکیفیت و طولانی مدت، پایه آن در پای شیب است. به همین دلیل است که ساخت تراس ها به دلیل داشتن دیوار حائل از پایین شیب آغاز می شود – ابتدا دیوار حائل قرار می گیرد، سپس به بالای تپه دیوار دوم نصب می شود که پایه آن به زیر قسمت بالایی دیوار قبلی می رود. حداقل 40 اینچ، سپس سوم، چهارم و غیره. چندین مانع با هم یک دیوار حائل بلند را تشکیل می دهند که هدف از آن نگه داشتن خاک در شیب است.

ویژگی ها و تفاوت های دیوار کشی در زمین شیب دار

همانطور که در بالا ذکر شد، در طول بهره برداری از این محصولات، افراد می توانند تعدادی از موادی را شناسایی کنند که از بهترین طرف خود را نشان داده اند – ساخت و سازهای آنها برای مدت طولانی خدمت می کنند و با وظایف خود در جلوگیری از لغزش زمین بسیار عالی عمل می کنند. چنین مصالحی سنگ و بتن هستند. از طرف دیگر، می توانید از آجر استفاده کنید، اما در شرایط طبیعی (بدون حفاظت اضافی) اثر آب و نفوذ یخ زدگی، آنها به سرعت از بین می روند.

نحوه دیوار کشی در زمین شیب دار: مراحل فرآیند

بنابراین، برای درک بهتر راه حل سوال نحوه دیوار کشی در زمین شیب دار ، ساختار آن را به سه جزء اصلی تقسیم می کنیم که باید مرحله به مرحله ساخته شود:

1. پایه. این یک نصب بسیار جالب و مبهم دارد – این فقط یک توده بتن نیست که در زمین قرار می گیرد. شکل فونداسیون اهمیت ویژه ای دارد که هدف آن اطمینان از عدم تغییر موقعیت و شیب دیوار تحت فشار خاک است. چنین پایه ای بر روی بستر شنی نصب می شود که ضخامت آن باید حداقل 8 اینچ باشد. مانند همه موارد دیگر، پایه تقویت شده و در یک زمان ریخته می شود تا یک زیرزمین یکپارچه به دست آید.
2. دیوار حائل:در فرآیند تولید باید به دو نکته مهم توجه ویژه شود. اولاً، این یک شیب است – باید حداقل 5-10 درجه رو به شیب باشد. باید در مراحل نصب قالب قرار گیرد – اگر دیواری از سنگ ساخته شده باشد، باید آن را در زاویه قرار دهید. ثانیا، آرماتور – یک چارچوب آرماتور باید در داخل قالب قرار گیرد. و البته یکپارچه که تنها با بتن ریزی یکباره کل دیوار حائل به دست می آید.
3. زه کشی:این کمک می کند تا خاک روی پایه دیوار تقریبا خشک بماند. در نزدیکی دیوار از بالای یک شیب، یک لوله زهکشی را در شن قرار دهید. به نوبه خود، برای جلوگیری از لجن شدن لایه شن، آن را با پارچه ژئوتکستایل پیچیده می کنند. یک لوله زهکشی از شیب پایین می آید، جایی که از شر آب خلاص می شود.
4. به پایان رساندن:این دیوارها ممکن است با کاشی، سنگ، رنگ آمیزی شده در رنگ های مختلف تزئین شود. راه های غیرمعمول را انتخاب کنید – سطح دیوار برجسته را در مرحله ریختن بتن با استفاده از قالب های تزئینی قرار دهید.